D79,D80&D81

D79 Hagetmau-Orthez 28km

D80 Orthez-Sauveterre 24km

D81 Sauveterre-Ostabat 27km

Wij hebben nu al 3 dagen in de Pyreneeën gelopen.De Tour was gisteren zo dichtbij dat de helicopters boven ons hoofd vlogen.Degene die de Tour volgen kunnen zich een beeld vormen van de bergetappes die wij dus ook moeten lopen.  Het is zwaar, het is zweten en het is afzien. Veel klimmen en dalen, omhoog en omlaag maar wat is het hier mooi! De eerste keer dat wij  de Pyreneeën zagen, zo'n drie dagen geleden, was echt zo'n wahauw moment:). Wij hadden niet verwacht nog veel wandelaars tegen te komen deze week maar niets is minder waar. Het is drukker dan ooit. Zeker hier in Ostabat waar een aantal wandelroutes bij elkaar komen. De refuge was vol toen wij vanmiddag aankomen. Het wordt ergens anders een bed zoeken. Morgen zullen wij afscheid nemen van het Franse deel van de route:'Adieu La France' 'Bienvenidos a España'.

Llevamos ya 3 dias caminando en los Pirineos. Ayer el Tour estaba tan cerca que veiamos los helicopteros. Los que seguis el Tour os podeis hacer una idea de las etapas de montaña que hacemos. . Es duro, es sudar y sufrir. Mucho subir y bajar, arriba y abajo, pero que bonito es por aqui! Ver los Pirineos por primera vez, hace unos tres dias, esa primera vista fue de verdad uno de esos whauw momentos:). Esta semana no esperabamos encontrar mucha mas gente en el camino pero es todo lo contrario, hay mas que nunca. Principalmente aqui en Ostabat en donde se juntan varias rutas. El albergue estaba lleno cuando llegamos esta tarde. Toca buscar cama en otro sitio. Mañana nos despediremos del camino en Francia: 'Adieu La France' 'Bienvenidos a España'.   

For 3 days we are walking in the Pyrenees. Yesterday we saw the Tour's helicopters, they are that close!

The ones who follow the Tour de France might get an idea about the mountain stages we have to walk. It's hard. It's sweating and it's suffering but it's so beautiful here!. To see the Pyrenees for the first time, about 3 days ago, that first view is really one of those whauw moments:) We didn't expect a lot of people on the way this week but on the contrary. There are more than ever. Specially here in Ostabat where several routes come together. There was no longer place at the refuge when we arrived this afternoon. So we needed to find a place somewhere else. Tomorow we will say goodbye to the French part of the camino:

Adieu La France' 'Bienvenidos a España'.

D76,D77&D78

D76 Mont-de-Marsan

D77 Mont de Marsan-St Sever 22km

D78 St Sever-Hagetmau 17km

Zaterdag, 14 juli was een rustdag(feestdagen moet we wel blijven respecteren,toch?!). Wij vragen aan de hospitalier of het mogelijk is om voor de 2de dag/nacht in de refuge (pelgrims opvanghuis) te blijven. Omdat het nu zo rustig is vindt hij het geen probleem. Uiteindelijk hebben wij de hele dag en nacht een huis voor ons alleen. Verder komt niemand nog aan die dag. Al vroeg, rond 7 uur, nemen wij afscheid van de groep van 4 pelgrims (3 belgische dames en 1 franse heer) die de afgelopen 2 weken dezelfde weg als wij hebben bewandeld. Zij moeten weer terug naar huis. Maandag wordt voor hun weer een werkdag. Wij zullen ze missen. Veel meer mensen verwachten wij niet meer tegen te komen gedurende de laatste etappes in Frankrijk, het is erg rustig.  

Wij bezoeken de kerk die zeer mooi blijkt te zijn. Het feest van 14 juli is hier in deze stad bescheiden. 's Avonds wat muziek en vuurwerk. Bovendien werkt het weer ook al niet mee, op een mooie zomeravond zou alles misschien toch leuker zijn geweest:)

Gisteren, op de zondag nog wel, lopen wij weer in de regen:(. Vandaag was het een leuke korte etappe. Eindelijk schijnt de zon. Om 13:00uur zitten wij al in de refuge, klaar om te douchen. De rest van de middag hebben wij gewandeld(niet gelopen!) door het kleine stadje van Hagetmau en op een terrasje wat drankjes gedaan. Zo hoort de camino te zijn!

Sabado, 14 de julio tomamos un dia de descanso (hay que respetar los dias festivos, no?!). Le preguntamos al hospitalero si es posible dormir un segundo dia en el refugio. Como ya hay pocos peregrinos en el camino, no hay ningun inconveniente. Al fin tenemos todo el dia y noche un albergue exclusivamente para nosotros ya que ese dia no llega nadie mas. Ya temprano alrededor de las siete, nos despedimos del grupo de cuatro (3 chicas belgas y un frances) que nos hemos encontrado casi a diario durante las ultimas 2 semanas. Para ellos este lunes sera un dia laboral. Los echaremos de menos. Mucha mas gente no vamos a encontrar estos ultimos dias en Francia, la cosa esta muy tranquila.    

Visitamos la iglesia de Mont-de-Marsan que resulta ser muy bonita. La fiesta del 14 de julio en esta ciudad es digamos que bastante modesta. Algo de musica y fuegos artificiales por la noche. La verdad es tambien que el tiempo tampoco esta ayudando mucho. Durante una bonita noche de verano quizas todo hubiera sido mas divertido:)

Ayer, un domingo por encima, volvemos a caminar en la lluvia:(    

La etapa de hoy ha sido corta y divertida.

Por fin calienta el sol. A la una de la tarde ya estamos en el albergue listos para ducharnos. Esta tarde hemos paseado(no caminado!) por la pequeña ciudad de Hagetmau y disfrutamos tomando algunas bebidas en una terraza. Asi es como debe de ser el camino!  

Saturday, July 14th we took a rest(we need to respect the holidays, right?!)

We asked the 'hospitalier' if it's possible to stay for another night at the refuge. Since it's very calm he agrees. In the end we have the whole place to ourselves. Nobody else arrives that day. Early in the morning, around 7o'clock we say goodbye to the group of 4 (3 ladies from Belgium and 1 french guy), who we came across almost daily for the last 2 weeks.

Monday morning is a workingday for them. We will miss them. Probably we wlll not meet many other pilgrims  during the last stage of our way here in France. We visit the chirch at Mont de Marsan that turns out to be quite beautiful. The 14th of July festivities are quite modest in this city. A bit of live music and fireworks in the eve. The weather is not helping. Everything might have been more fun during a beautiful summernight:). Yesterday we walked in the rain, even on a Sunday...:(

Today has been a short and nice stage.

Finally the sun is shining. At one o'clock we were already at the refuge, ready to take a shower. In the afternoon we strawl (not walked!) through the small city of Hagetmau and had a few drinks on a terrace. This is how the way is supposed to be!

D74 & D75

D74 Captieux-Roquefort 33km

D75 Roquefort-Mont-de-Marsan

De etappe van Captieux naar Roquefort is een van de, nee sorry DE SAAIESTE etappe sinds we uit Rotterdam zijn vertrokken. 33km lange rechte pad door het bos. Bovendien ook nog 's een zandpad wat het ook al niet makkelijker maakt om lekker door te lopen. Dit was dan ook weer een nieuwe ervaring zullen we maar zeggen!. Vrijdag was het gelukkig veel beter. Mont-de-Marsan is een leuk stadje en was helemaal in de feeststemming voor ' quatorze julliet' en de lokale feesten die 18 juli beginnen. Het is duidelijk dat we de spaanse grens naderen en dat 2 culturen zich beginnen te vermengen. De tapas bar, de corridas/toros en de sangria zijn hier volop aanwezig.

La etapa de Captieux a Roquefort es una, no perdon, la etapa mas aburrida desde que salimos de Rotterdam. Durante 33km un solo camino, todo recto por el bosque  

Por encima era un camino de arena, lo que significa que uno no llega a caminar a un paso decente. Bueno digamos que esto ha sido otra experiencia nueva! El viernes fue mucho mejor. Mont de Marsan es una ciudad simpatica. Todo estaba ya preparado para los festejos del sabado ' Quatorze Juillet' la fiesta nacional y para las fiestas locales que empiezan el dia 18 de este mes.       

Esta claro que estamos cerca de la frontera española y que aqui se mezclan dos culturas. Aqui ya hay tapas, corridas de toros y sangria!

The route from Captieux to Roquefort has been one of, no excuse me, THE MOST boring route since we left Rotterdam.

One, long straight way through the woods. On top it was a sandy way which made it impossible to walk at a decent speed. Well, let's call it a new experience. Friday has been a much better day. Mont de Marsan is a nice city. Fully prepared for the celebration of the ' quatorze Julliet', national holiday and the local festivities which start a couple of days later on the 18th. It is clear we are near the Spanish border and that 2 cultures start to mingle. Tapas, Corridas(Bullfights) and Sangria can be found here already.